Nadleśnictwo Radoszyce: Rodzaje aktywności w lesie zimą. Jak bezpiecznie spędzić czas w lesie?

Las to niesamowita przestrzeń dająca szansę na realizację różnych pasji, w tym aktywności sportowych i rekreacji. Liczone w dziesiątkach tysięcy kilometrów szlaki rowerowe, piesze i konne zachęcają do turystyki po nawet najdzikszych zakątkach kraju, wciąż rozwijana infrastruktura w postaci wiat, pól biwakowych i obszarów programu Zanocuj w lesie, to z kolei szansa na zbliżenie się do natury podczas dłuższych pobytów. Wydawać by się mogło, że zimą możliwości aktywnego spędzania czasu w lesie są ograniczone, ale to tylko pozory.

Oczywiście prawdziwie zimowe warunki – śnieg i mróz ograniczają możliwości, ale z drugiej strony dają szansę na aktywności związane z tymi warunkami atmosferycznymi. Trzeba tylko chcieć! Przyjrzyjmy się zatem dziś tym typowo zimowym aktywnościom, dla których las będzie najlepszym miejscem.

Niedawne sukcesy Justyny Kowalczyk niewątpliwie przyczyniły się do popularyzacji w Polsce biegów narciarskich. Trudno mówić o masowości biegówek i porównywać się ze Skandynawami, ale ta zapomniana nieco dyscyplina sportu ostatnio odżyła, a dowodem na to są wyniki sprzedaży sprzętu narciarskiego.

Wyróżniamy dwa podstawowe style poruszania się na nartach biegowych: klasyczny i łyżwowy. Ruch wykonywany w stylu klasycznym jest bardzo naturalny, podobny do biegania czy chodzenia, więc opanowanie go i nauka równoległego prowadzenia nart nie powinna sprawić trudności. Stylem klasycznym możemy się poruszać w różnych warunkach terenowych, również na słabo lub wcale nie przygotowanych trasach. Styl łyżwowy powstał w latach 70. XX wieku i szybko zdobył popularność wśród zawodników, ponieważ pozwala biegać szybciej i nie wymaga smarowania nart na tzw. trzymanie. Wymaga on jednak przygotowanych i szerokich tras oraz umiejętności odmiennej techniki poruszania się. Dla poruszania się po większości leśnych dróg odpowiedniejszym zatem będzie styl klasyczny.

To propozycja dla biegaczy, którzy nie lubią zatłoczonych narciarskich stoków, których ciągnie w stronę dzikich, a nawet dziewiczych tras, niedostępnych dla typowych miłośników narciarstwa zjazdowego. Skitury to rozrywka dla sprawnych i wytrzymałych, większość miłośników tej odmiany narciarstwa, na szczyt wzniesienia wchodzi, a nie wjeżdża wyciągiem. I robi to w nartach, na które zakłada specjalne nakładki – pasy na ślizg, tzw. foki, które pozwalają wspinać się bez ryzyka ześlizgiwania przy każdym kroku. Narty do skitouringu są zwykle nieco szersze od klasycznych nart zjazdowych, również buty do nich mają specjalny przełącznik pozwalający na odrywanie pięty od deski w trybie marszu. Po dotarciu na szczyt, foki się zdejmuje, a sam zjazd odbywa się zwykle po nieprzygotowanym stoku, często w głębokim i kopnym śniegu, pomiędzy drzewami. Zwolennicy tej odmiany zjazdów twierdzą, że najbardziej kusząca jest właśnie ta wolność wyboru trasy przejazdu.

Co może być przyjemnego w spędzeniu nocy w lesie gdy wokół zaspy śnieżne i trzaskający mróz? Miłośnicy bushcraftu twierdzą, że nie ma nic przyjemniejszego! A zimowe nocowanie w lesie to esencja tego typu aktywności. Wystarczy odpowiednie przygotowanie się do takiej wyprawy i wiedza. Tą aktywność polecamy zatem tym, którzy już o sztuce przetrwania w lesie trochę więcej wiedzą i niejedną noc w lesie spędzili. Najważniejsze to odpowiednie ubranie i ekwipunek. Przy kosmicznych wręcz technologiach, które od lat stosowane są w odzieży turystycznej, dziś nawet kilkunastostopniowy mróz nie powinien być straszny. Termiczna i oddychająca bielizna, wodo- i wiatroszczelna warstwa wierzchnia, ciepłe buty z membraną to absolutne ,,must have’’ przy leśnej wyprawie. Warto też pamiętać o odpowiednim śpiworze i karimacie. Nieodzownym jest też zabezpieczenie w postaci koca NRC (metalizowana folia polipropylenowa, która powstała w latach 70. XX wieku w National Research Center w USA na potrzeby programu NASA), podgrzewaczy chemicznych, termosu z gorącym płynem oraz naładowanego telefonu. I już można ruszać by podczas nocy poczuć las wszystkimi zmysłami.

Bieganie uznawane jest za najbardziej ,,demokratyczną’’ z aktywności sportowych, zacząć może każdy bez względu na wiek, status materialny czy umiejętności. Nie wymaga kosztownego sprzętu, nie trzeba też specjalnej infrastruktury. Bieganie w lesie zyskuje na popularności, dla wielu amatorów stanowi swoisty etap przygody z tym sportem. Po miesiącach czy latach ,,klepania asfaltów’’, jak mawiają biegacze, wielu wybiera teren. Przede wszystkim ze względu na zmienność krajobrazów, mówi się również, że bieganie po leśnych ścieżkach jest zdrowsze dla naszych stawów, a przede wszystkim płuc. W obszarach zurbanizowanych uprawianie sportu w zimie niestety nie należy do najprzyjemniejszych, a niektórzy nawet mówią, że jest niezdrowe, ze względu na zanieczyszczenie powietrza pyłami powstającymi przy ogrzewaniu domów. Las jest buforem, który znacznie ogranicza te zanieczyszczenia.

Podobnie rzecz się ma z miłośnikami nordic walking, których jest coraz więcej. Ta forma aktywności zalecana jest osobom w podeszłym wieku i stanie zdrowia nie pozwalającym na bardziej forsowne dyscypliny.

Canicross i psie zaprzęgi to wspólne aktywności z psami. W pierwszym przypadku ta aktywność polega na bieganiu z psem, z którym jesteśmy połączeni za pomocą specjalnej uprzęży i linki (smyczy). W drugim psy ciągną sanie lub specjalny wózek. I choć nie są to dyscypliny masowo uprawiane przez Polaków, to jednak mają coraz większe grono amatorów. Zimowy las jest miejscem wręcz stworzonym do uprawiania tych aktywności. Leśne drogi i dukty, gdzie panuje wręcz znikomy ruch pojazdów mechanicznych, ogromne przestrzenie i przede wszystkim natura pozwalająca poczuć prawdziwą wolność, zarówno ludziom, jak i zwierzętom.

O ile jeździć konno można przez cały rok, o tyle, do kuligu potrzebny jest śnieg. Trudno się zatem dziwić, że Polacy wykorzystują każdą okazję, by zorganizować kulig. A jak kulig to koniecznie w lesie, nikt chyba sobie nie wyobraża kuligu po drogach publicznych czy pomiędzy zabudowaniami. Dla wielu kwintesencją kuligu są zaprzęgi konne, z saniami sunącymi leśnymi duktami, pomiędzy ośnieżonymi drzewami.

(Materiał promocyjny)