GMINA STĄPORKÓW. Apel do władz. Uchwaliła miejska rada, że chce samodzielnie decydować o swojej gminie

W związku z przyjętą reformą w zakresie planowania przestrzennego oraz prowadzonymi przez samorządy pracami zmierzającymi do sporządzania planów ogólnych, mieszkańcy gminy Stąporków apelują o zmianę przepisów dotyczących planowania przestrzennego w związku z ograniczeniem w planach ogólnych możliwości rozwojowych gmin.

Radni miejscy Stąporkowa podjęli uchwałę (XIX/192/2025 z dnia 14 listopada 2025 r.), w sprawie przyjęcia apelu o zmianę przepisów reformy planowania przestrzennego w związku z ograniczeniem w planach ogólnych możliwości rozwojowych gminy w zakresie zabudowy mieszkaniowej, usługowej oraz produkcyjnej, stanowiący załącznik do uchwały. Apel przekazali: Prezesowi Rady Ministrów; Ministrowi Rozwoju i Technologii; Wojewodzie Świętokrzyskiemu.

Gmina Stąporków, ma możliwość samodzielnego decydowania o miejscach kreowania obszarów zabudowy mieszkaniowej, usługowej, produkcyjnej. Przez to zapewniania przestrzeni do rozwoju społecznego i gospodarczego. Mieszkańcy za pośrednictwem radnych miejskich apelują o zmianę przepisów dotyczących planowania przestrzennego w związku z ograniczeniem, w planach ogólnych. możliwości rozwojowych gminy. Dotychczasowy system planowania przestrzennego (od 2003 r.) zakładał, że ustalenie przeznaczenia terenu oraz określenie sposobu zagospodarowania następuje w planie miejscowym, a w przypadku jego braku w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. System ten dopuszczał prowadzenie polityki przestrzennej gmin zarówno za pomocą planów miejscowych, jak i za pomocą indywidualnych decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. To się nazywało samorządnością!

Przyjęte rozwiązania wcale nie uwzględniają specyfiki gmin miejsko-wiejskich i wiejskich, w których nie uchwalono miejscowych planów zagospodarowania. Wiele samorządów prowadziło dotychczas politykę przestrzenną w oparciu o decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania, stwarzając infrastrukturalne warunki dla rozwoju zabudowy przez inwestycje drogowe i wodno-kanalizacyjne. Dotychczasowe decyzje władz samorządowych w zakresie zaplanowanych lub już realizowanych inwestycji infrastrukturalnych w ogóle nie znajdują odzwierciedlenia w planach ogólnych. Dla projektowanej lub często już wykonanej infrastruktury technicznej dochodziło, w oparciu o przyjęte przez ustawodawcę wskaźniki zapotrzebowania, do wykluczenia możliwości zabudowy mieszkaniowej czy usługowej.

Podjęte decyzje inwestycyjne okażą się zatem niegospodarnością i brakiem logiki w działaniu władz samorządowych z pominięciem okoliczności, iż samorządy te zostały w tym zakresie zupełnie pozbawione jakiegokolwiek władztwa planistycznego. Takie samo traktowanie pod względem kryteriów dotyczących wyznaczania obszarów uzupełnienia zabudowy gmin o diametralnie innych istniejących wskaźnikach pokrycia planistycznego i zaludnienia jest niewłaściwe.

Nie można porównywać Warszawy z miastem poniżej 100 mieszkańców, a co dopiero z gminami o najniższym wskaźniku zaludnienia. Nie można nie brać pod uwagę stopnia istniejącego zagospodarowania planistycznego. Regulacja pomijająca te okoliczności skutkuje (co już pokazuje praktyka) pozbawieniem gminy miejsko-wiejskie i wiejskie jakiejkolwiek możliwości samodzielnego kreowania przestrzeni dla rozwoju, co docelowo skutkować będzie jego całkowitym zahamowaniem, degradacją, a być może nawet koniecznością administracyjnego wchłonięcia przez większe jednostki samorządowe. Przyjęte rozwiązanie stoi w sprzeczności z podstawową zasadą planowania przestrzennego zgodnie z którą to właśnie samorząd terytorialny sprawuje tzw. władztwo planistyczne na obszarze swojego działania. Plany ogólne w aktualnym kształcie, dla wskazanych gmin miejsko-wiejskich i wiejskich o niskim wskaźniku planistycznym, właściwie to władztwo planistyczne w ogóle wyłączają, a możliwość nowej zabudowy wyznaczają w sposób wręcz loteryjny.

Podsumowując, apelujemy o zmianę przepisów w taki sposób, aby ponownie umożliwić samorządom samodzielne kreowanie przestrzeni dla zapewnienia własnego rozwoju i aby decyzja zapotrzebowania na nową zabudowę, gwarantującą wyrównanie szans w zabieganiu o nowych mieszkańców i inwestorów, nie zapadała bez ich udziału jako wynik oderwanego od ich potrzeb i rzeczywistości społeczno-gospodarczego algorytmu.

Fot. posiedzenia.pl