Stanisław Stępień - metaloplastyk, twórca instalacji Help. Jezus, Jan Paweł II, drogi krzyżowe i klęska świata [ZDJĘCIA]

Stanisław Stępień, absolwent uznanej kieleckiej szkoły plastycznej przez ponad 50 lat maluje i rzeźbi wizerunki Jezusa Chrystusa, różnych świętych, Jana Pawła II i innych patronów kościołów. Ostatnio z blach stalowych, blaszek, kształtowników wykonał spawając ponad 5 metrowej wysokości rzeźbę pokazującą wyobrażenie końca świata.

Stanisław Stępień - malarz, rzeźbiarz a ostatnio metaloplastyk, stworzył niezwykłą instalację spawaną z kształtowników, blach, rdzewiejących blaszek z wymownym przesłaniem "help". W tej konstrukcji stalowych elementów jako żywo z umownej kuli ziemskiej jaka umieszczona jest na szycie, postać ludzka wyrywa umowną siatkę kartograficzną i próbuje wyswobodzić się z niewoli, katorgi, nieszczęścia, jakie zapanowało na ziemi. Woła "Help", ratunku, pomocy. A ludzie widzą, jak świat z orbity wypada.

Stanisław Stępień urodził się w cieniu dębu "Bartek", który od setek lat rozpościera swój parasol ochrony nad ludźmi z Zagnańska. Gdy zakończył edukację w szkole podstawowej zamierzał zostać mechanikiem. Złożył dokumentu w Technikum Mechanicznym w Kielcach. - Ale jakimś dziwnym zbiegiem okoliczności, a raczej dobrej duszy, jaką był dyrektor "mechanika", który we mnie zobaczył artystę z pędzlem w ręku, a nie z kluczem francuskim przy przykręcania śrubek, albo obróbce metali. Napisał, że widzi u mnie zdolności plastyczne. Dokumenty skierował do Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych im. Józefa Szermentowskiego w Kielcach. Przyjęli mnie. Maturę składałem na początku lat siedemdziesiątych XX wieku.

Otarłem się o uczelnię artystyczną. Ale jakoś nie wyszło. Zatem trzeba było brać się do roboty, żeby mieć trochę grosza. Pracowałem w Końskich jako dekorator w PSS i WPHS. Pracowałem w spółdzielni "Współpraca", gdzie projektowałem tablice BHP, jak choćby "Bezpieczników nie naprawiaj gwoździem", "Bieganie grozi poślizgiem". Z Końskich wyruszyłem do większego miasta, Piotrkowa Trybunalskiego. Tu w Fabryce Maszyn Górniczych dostałem się na stanowisko plastyk-zdobnik. W Cechu Rzemiosł Różnych prowadziłem własną działalność gospodarczą. Robiłem rzeźby sakralne i ogrodowe.

Potem wziąłem się za malarstwo olejne na płótnie. I tak upływały lata, czas płynął aż się kurzyło. Namalował około 500 obrazów, głównie kopii słynnych mistrzów. Większość znajduje się w kościołach, a część u prywatnych koneserów. W tym samym czasie zacząłem mocować się z rzeźbami. Postać Jana Pawła II zrobiłem dla 17 kościołów, m.in. w: Rogowie, Radoszycach, Borkowicach, Drzewicy, Sadach, Odrzywole, Żukowie k. Warszawy, Raszynie. Zrobiłem postaci św. Wojciecha dla Rogowa i Wałbrzycha. - Ks. prymasa kardynała Wyszyńskiego wykonałem dla kościoła w Odrzywole. Ponadto malowane wizerunki świętych i błogosławionych oraz sceny biblijne, związane m.in. z drogą krzyżową, stanowią motywy, które nie tylko zdobią ściany, ale też przypominają o tym, co w życiu ważne. Na "sakro-expo" w 2002 roku w Kielcach wystawiłem wysoki na ponad 3 metry postument Miłosierdzia Bożego. Trafił do świątyni w Górkach Szczukowskich.

Ostatnią moją pracą jest stalowa, metalowa rzeźba zatytułowana "Help". Jak wspomniałem, przycinałem, czyściłem blachy a w niektórych miejscach prowokowałem rdzę. W sumie całość przemawia do ludzi. Bo takie pytania, niekiedy z wielkim podtekstem filozoficznym zadawał mi mój wnuk. Zauważył, że nasz świat wcale nie jest idealny, toteż zadawał mi pytania - dlaczego, po co itd., itd. A to są sprawy, które niepokoją świat. Co w nich dzieje się złego. Jak i co można uniknąć dzięki ludziom dobrej woli. 

Chcę żeby ta rzeźba wołała przed zanieczyszczaniem powietrza, katastrofami klimatycznymi, niezdrową żywnością, znieczulenie, obojętność, spory polityczne i tak dalej, w nieskończoność. Należy zostawić sobie choć odrobinę nadziei, bo jak z minionych wieków wiadomo, nadzieja umiera ostatnia!!! Żeby ta rzeźba metalowa zaczęła przestrzegać ludzi i świat, pomógł mi w jej realizacji Jerzy Pikuła, który udostępnił mi hali w "Izmecie", swoim zakładzie. Mogłem szwejsować, przepalać, ciąć by wreszcie osiągnąć zamierzony cel, wymowę żelaznej postaci najbliższej przyszłości.

 Trzeba będzie poszukać miejsca na jej eksponowanie, czego serdecznie życzymy autorowi.

Fot. archiwum rodzinne